یه روز تصمیم میگیری بری به یک موزه یا گالری سر بزنی هنگامی که وارد میشی با یک فضای خالی سفید روبرو میشی
که چندتا مکعب ساده در وسط یک اتاق گذاشتند ، با خودت میگی این دیگه چه مسخره بازیه ، پول و وقتم را برای دیدن چندتا مکعب هدر دادم آخه این چه هنریه؟

هنر مینیمال چیست؟

برای اکثر ما ها که توی شهر های شلوغ زندگی میکنیم توقعی که از آثار هنری داریم ، دیدن منظره ها ، نقاشی ها و مجسمه های عجیب
و با انبوهی از جزئیات و پیامهای گوناگون در فضاهای کوچک وفشرده است.
ولی هنرمینیمال یک مکتب نقاشی و مجسمه سازی است که در آن هر نوع تجربه شخصی را با ساده ترین حالت خود نمایش میدهند. در هنر مینیمال به جای نمایش مفهوم یا نظر هنرمند تمرکز تنها بر روی خود اثر میباشد.

چیزی که می بینید چیزی است که می بینید.

فرانک استلا نقاش مینیمالیست

در بیشتر دهه ۱۹۵۰ جنبش هنری غالب در آمریکا اکسپرسیونیسم انتزاعی بود، هنرمندان اکسپرسیونیست، احساسات شخصی خود را از طریق هنرشان ابراز می‌کردند.
در اوایل دهه ۱۹۶۰, یک جنبش جدید پدیدار شد; هنر مینمال احساس می‌کرد که نقاشی اکسپرسیونیسم بیش از حد شخصی, متظاهر و موهوم است. آن‌ها این ایده را رد کردند که هنر باید منعکس‌کننده بیان شخصی خالق آن باشد. در عوض, آن‌ها این دیدگاه را پذیرفتند که کار هنری نباید به چیزی غیر از خودش اشاره کند

هنر مینیمال به نوعی گذر کردن از هنر اکسپرسیونیسم انتزاعی بود ، از نشانه های یک اثر مینیمال میتوان به موارد زیر اشاره کرد

• اجتناب از تقلید ، استعاره و نمادین آشکار
• تاکید بر خالی بودن
• حذف جزئیات
• اشکال اغلب در حال تکرار شدن هستند
• گذر از توازن ترکیبی
• ایجاد شده توسط مواد جدید و صنعتی
• توهم فضا وجود ندارد بلکه واقعن فضاست
• به چیزی جز خود اثر اشاره نمیکنند

با تمام مخالفت هایی که با هنر مینیمالیسم و بطور کلی هنر دانستن آن بود ولی مینیمالیسم توانست به راه خود در عرصه های دیگر هنری از جمله تئاتر ، معماری ، مد و موسیقی ادامه دهد و علاقه مندان و پیروان بسیاری را مجذوب خود کند.

مینیمالیسم توانست بعضی چیزها را تغییر دهد برای سالها هنر تلاش میکرد انسان را فریب دهد و به ما بقبولاند که در هر اثر هنری رازی و تفسیری نهفته است ولی در مینیمال نه رازی هست و نه تفسیری همین است که هست ، با مینیمالیسم معنای هر اثر در داخل شی نمی ماند بلکه معنای آن در متن است و در تعامل شما با آن به وجود می آید.

با آنکه تجاری شدن ، هنر مینیمالیسم را دچار پیچیدگی و آلودگی کرده ، اما برای من حداقل هنوز میتواند یک احساس قوی ایجاد کند ، احساسی برای فضا ، نور ، اشیاء و برای بودن و نبودن ، شما با دیدن اینگونه آثار متوجه میشوید که موقعیت شما در اتاق ، میتواند تصور متفاوتی از یک اثر را شکل دهد و هنر مینیمالیسم جهانی ساده تر در مقابل دنیای واقعی برایمان خلق میکند که تماشایش برایمان لذت بخش خواهد بود .